Jeden dzień w Kinsale  to z pewnością za mało żeby w pełni odczuć atmosferę tego pięknego miasteczka, na kolejną ciekawą podróż w ramach II Edycji Wpisów Gościnnych jedziemy z Jolą do Irlandii. 

Aby opisać jak spędzić jeden dzień „gdzieś” postanowiłam być realna i sama przeżyć to na własnej skórze. Najchętniej bym pojechała na jakiś szczyt, ale po ostatnim urlopie moje nogi potrzebują odpoczynku, dlatego też padło na miejsce niewymagające wchodzenia pod górę, spokojniejsze i takie które ostatnio mnie zaciekawiło. To tu rozpoczyna się „Wild Atlantic Way”, której trasę w Hrabstwie Clare objechałam niegdyś na rowerze.

 

Miejsce to przyciąga swoją uwagę sławą jako kolorowe i pełne restauracji serwujących przepyszne dania. Mowa o Kinsale, portowym miasteczku znajdującym się w południowej części Irlandii, w Hrabstwie Cork. Po irlandzku nazywa się Cionn tSáile i oznacza „Head of the brine” czyli „Głowa solanki” i zapewne chodziło tu o ujście rzeki Bondon do morza Celtyckiego.

Jak większość miejsc w Irlandii, Kinsale posiada bardzo ciekawą, wojenną historię. Otóż tutaj w 1601 roku odbyła się słynna Bitwa pod Kinsale. Walka toczyła się pomiędzy wojskami irlandzko-hiszpańskimi oraz brytyjskimi. I to właśnie tu w porcie znajdowała się militarna baza morska.

A jak się dostać do Kinsale?

Nie powiem bym miała do Kinsale blisko, bo dzieli nas aż jakieś 160 km drogi. Więc aby się tutaj dostać musiałam wyruszyć dzień wcześniej, tak by mieć kolejny dzień na zwiedzanie. Nie jestem osobą zmotoryzowaną i muszę korzystać z transportu publicznego, który nie jest w Irlandii rewelacyjny – autobusy czy pociągi jeżdżą rzadko i wolno. Cała trasa zajęła mi ok 4 godzin.

Najpierw musiałam dojechać do miasta Cork i z centrum kierować drogą R600 niecałe 27 kilometrów na południe. Z Cork do Kinsale można dojechać autobusem numer 226.

Jak tylko dojechałam, od razu moją uwagę przyciągnął widok na przystań pełną żaglówek. Regaty tutaj są bardzo popularne i jednymi z najdłużej odbywających się w Irlandii. Niestety nie wiem, czy miałam po prostu pecha, czy to ironia losu, ale całe miasteczko spowite było mgłą. I choćbym nie wiem jak bardzo bym chciała wykorzystać ten wieczór na rozeznanie, to nie wiele mogłam zobaczyć. Nie tracąc jednak czasu zdobyłam mapę i trochę ciekawostek w punkcie informacji turystycznej (znajduje się tuż przy przystanku autobusowym).

Ułożyłam więc sobie plan tak by móc zobaczyć wszystkiego po trochu. I jak tylko spojrzałam na mapę, od razu znalazłam punkt numer jeden mojego zwiedzania.

Latarnie morskie na Old Head

Uwielbiam latarnie morskie i lgnę do nich jak ćma do światła i te statki nocą. Old Head Lighthouse, jest jednym z głównych świateł na południowym wybrzeżu, które od 1853 roku służy kapitanom jako przewodnik przy wejściu do portu w Kinsale. Latarnia ta znajduje się 15 km od miasta i udało mi się do niej dojechać lokalnym busem (linia 253), około 15 minut jazdy.

Niestety moje plany legły w gruzach i musiałam pocałować klamkę, ponieważ ta piękna, wysoka, czarno-biała latarnia znajduje się na terenie prywatnym, który jakiś czas temu został sprzedany i powstało tutaj pole golfowe. Oczywiście jak ktoś chce to może sobie zafundować grę w golfa za jedyne €200 do €350 za 18 dołeczków. To niestety nie jest na moją kieszeń!
Ale dla zainteresowanych na pocieszenie dodam, że kilka dni w roku organizowane są tutaj dni otwarte latarni, warto więc obserwować wydarzenia na stronie internetowej miasta. Takiego szczęścia to ja niestety nie miałam, poza tym w czasie tej pandemii ostatnie dni otwarte zostały odwołane.

Rozczarowana postanowiłam pocieszyć się kawą pod drugą, starą wieżą. Ta natomiast okazała się skrywać w sobie bardzo, bardzo ciekawą historię.

Zbudowana w 1814 roku pierwsza wieża sygnalizacyjna może nie jest tak imponująca jak nowa. Jest kwadratowa i niska, ma zaledwie 12,8 metra wysokości i wygląda jak większość wież sygnalizacyjnych wybudowanych na obrzeżach Irlandii po francuskiej inwazji. Obecnie stara latarnia zagospodarowana została jako muzeum RMS Lusitania, statku wyglądem do obłędu przypominającego słynnego Titanica.

Ten piękny parowiec transatlantycki, zbudowany w stoczni Wallsend w Newcastle, w Wielkiej Brytanii, zwodowany w czerwcu w 1906 roku był w swoim czasie największym, najbardziej luksusowym i najszybszym statkiem na szlaku atlantyckim (oczywiście do czasu wspomnianego Titanica). Niestety tak jak i Titanic, tak i Lusitania skończyła swój rejs przez Atlantyk w tragicznych okolicznościach.

To właśnie w tym miejscu, 13 km od latarni morskiej, ciut w prawą stronę ponad 100 lat temu rozegrało się jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń na morskich wodach. Podczas I Wojny Światowej, 7 maja 1915 roku, niemiecki okręt podwodny U-20 celnie trafił torpedą w transatlantyk. Aż trudno uwierzyć, że morze pochłonęło ten wielki statek w jedyne 17 minut! Była to wtedy (do czasów Titanica) oczywiście, największa morska katastrofa, która odebrała życie aż 1198 pasażerom, ocalały jedynie 764 osoby. Między innymi to właśnie ta tragedia wpłynęła najbardziej na decyzję przyłączenia się USA do wojny. Wielu nie mogło uwierzyć, że pojedynczy pocisk posłał tak wielki okręt na dno, dlatego powstało wiele teorii spiskowych na temat katastrofy a prawda do dziś pozostaje tajemnicą.

Tuż przy wieży, w ogrodzie pamięci znajduje się obraz, który ma aż 34513 różnych rozmiarów dziurek, które w rezultacie przedstawiają Luistanie w miejscu jej zatonięcia. Musimy tylko dobrze się ustawić, by idealnie dopasować obraz do krajobrazu.

---

Fort James i Fort Charles

Po powrocie do miasta udałam się w kolejne owiane sławą miejsce. Jak już wspomniałam, Kinsale posiada bardzo ciekawą i burzliwą, wojenną historię. Ze względu na swoje położenie blisko morza miejsce to było jednym najważniejszych punktów obronnych w czasie wojen. Dlatego też znajdziemy tutaj aż dwa forty obronne – Fort James i Fort Charles.

Ten pierwszy nazwany na cześć James’a II zbudowany został we wczesnym XVII wieku celu obrony portu i morskiego podejścia do miasta. Położony jest na półwyspie Castlepark w dole rzeki Bandon. Obecnie ruiny fortu nie są w okazałym stanie, wejście do wewnątrz jest zamknięte, ale warto było się tutaj wybrać chociażby na spacer by podziwiać przepiękną panoramę na miasto. Zauważyłam również, że wzgórze, na którym znajduje się Fort James jest bardzo atrakcyjnym miejscem na piknik i dodam jeszcze, że po drugiej stronie fortu znajduje się plaża.

Tuż po przeciwnej stronie fortu, na Summer Cove wybudowano pod koniec XVII wieku nowy fort. Tym sposobem James Fort stał się znany w okolicy jako ten „stary”.

Nowy, potężny Charles Fort do dziś zachował się, że tak powiem „w dobrym stanie” i jest jedną z najbardziej znanych historycznych atrakcji w całej Irlandii. Znajduje się on niecałe 2,5 km od miasta.

Wybudowany w latach 1678 – 1682 nazwany został na cześć panującego w tym czasie króla Charlesa II. Wielkość i wygląd fortu robią wrażenie ze względu na swoją budowę w kształcie pięcioramiennej gwiazdy, na których końcach znajdują się bastiony, dwa skierowane są na rzekę a trzy na ląd.

Swego czasu fort ten był częścią najbardziej doniosłych wydarzeń w historii kraju. Na przykład w czasie wojny Jakobicka/Willińska, fort ten przetrwał 13-dniowe oblężenie. Był również wykorzystany podczas wojny domowej na początku lat dwudziestych XX wieku. Miejsce to użyte było jako artyleria i koszary piechoty w czasie wojny dając zakwaterowanie około 440 osobom min. oficerom, żołnierzom i ich rodzinom. Niestety w 1922 roku fort ten został doszczętnie spalony przez wycofujące się siły antytraktatowe i opuszczony zaczął popadać w ruinę.

Największe wrażenie jednak robi widok fortu z lotu ptaka, bo w takiej postaci dokładnie widać gwiaździsty kształt fortu.

Gdy już się tak naoglądałam Kinsale z odległości, przyszedł czas by poznać to miejsce bliżej. Krajobraz Kinsale jest bardzo fotogeniczny szczególnie w połączeniu długiego nabrzeża, jachtów i tych pięknych kolorowych kwiatów nie można przejść obojętnie.

Gdzie można zjeść w Kinsale ?

Kinsale słynie jako jedno z najbardziej turystycznych miejsc w tej części Irlandii. Sławę tę zdobyło dzięki wspaniałym regatom oraz odbywającym się tutaj niezliczonym festiwalom jedzenia. Jeśli ktoś lubi smacznie zjeść, to tutaj śmiało może przyjechać i na pewno znajdzie coś pysznego, bo restauracje tylko prześcigają się w smakach o nagrody!!! Ja też już znalazłam swoje ulubione miejsce, ale o tym będzie dalej.

Jeśli już wspominam o jedzeniu to właśnie dlatego, że zanim ruszyłam dalej w głąb miasteczka musiałam coś zjeść i uzupełnić braki kofeiny. Miałam ogromną smakę na pyszną, świeżutką, regionalną rybę, szczególnie w najsłynniejszej pod tym względem w całej Irlandii restauracji. Prowadzona przez Martina i Marie Shanahan „Fishy Fishy” była jednak bardzo oblężona przez klientów, dlatego już wiem czemu rezerwacja w sezonie turystycznym jest tu wysoce wskazana.

Jak już wspomniałam każde miejsce serwuje tutaj coś pysznego. Udałam się ciut dalej i znalazłam naprawdę smaczny zakątek i z ręką na sercu mogę polecić znajdujący się na końcu Pier Road „U-Food” – obłędna pychota!!!

Najedzona ruszyłam w drogę i muszę przyznać, że miasteczko jest świetnie przygotowane na turystów. Są mapy, wskazówki i opisy miejsc.

Zwiedzamy miasteczko Kinsale 

Pokierowałam się najpierw do Zamku Desmond, wybudowanego w 1500 roku przez Maurice Bacach Fitzgeral. Obecnie w zamku mieści się Międzynarodowe Muzeum Wina. Natomiast zamek ten niegdyś wykorzystywany był do przechowania wina, tytoniu i drewna.
A w czasie słynnej wielkiej bitwy w 1601 roku armia wykorzystywała to miejsce jako arsenał. W XVIII wieku zamek został przeznaczony na francuskie więzienie a czasie Amerykańskiej Wojny o Niepodległość na komory celne.

Muzeum w Zamku Desmond otwarte zostało w 1997 roku i jest ono kroniką historii tysięcy ludzi, którzy wyemigrowali z Irlandii na przełomie XVII-XIX wieku. Ponieważ wielu imigrantów pracowało w handlu winem, stąd dostali oni przydomek „Irish Wine Geese” czyli Irlandzkie Gęsi Winne.

Idąc dalej Firy’s Street doszłam do kolejnego miejsca – starego cmentarza karmelitów oraz starożytnego kościoła świętego Multose, który jest najstarszym nadal używanym kościołem w Irlandii.

Ta ponad 800-letnia budowla jest przykładem architektury normańskiej a wiele jego elementów do dziś pozostało w stanie nienaruszonym.

Kinsale słynie jako bardzo kolorowe a najbardziej atrakcyjne pod tym względem są Main Street i Market Street. We wewnątrz miasteczka czekał na mnie labirynt ulic i szeregu budynków o pięknych, jaskrawych kolorach, które niewątpliwie dodają miejscu swoistego uroku.

 

 

Przechodząc przez te wąskie, kręte uliczki zaciekawiona zaglądałam prawie w każde otwarte miejsce. Moją uwagę przyciągały galerie, wszelakie rękodzieła lub ciekawe sklepy i kafejki.

 

 

 

Najdłużej chyba stałam w galerii Gilesa Normana, którego nieziemskie czarno-białe fotografie zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Szczególnie nie mogłam oderwać oczu od ujęcia latarni morskiej Fastnet. Od razu wpisałam ją sobie na listę miejsc do zobaczenia w Cork.

Tak bardzo chciałabym wejść prawie wszędzie i spróbować lokalnych smaków, ale jeden dzień to jednak dla mnie za mało, bo jest tutaj ogromny wybór. Szczególnie spodobała mi się oryginalna kafejka zwana „Poet’s Corner” czyli kącik poetów. Coś dla miłośników książek i jedzenia razem. Szkoda tylko, że już była zamknięta. 

Rynek to kolejne ważne w mieście miejsce w Kinsale bowiem znajduje się tutaj wybudowany w 1600 roku Market House będący niegdyś sercem interesów miasta; to właśnie pod tymi łukami dochodziło do handlu. Następnie w 1706 roku dokonano w nim trochę zmian w stylu holenderskim i przeznaczono na Corthouse, czyli sąd, w którym między innymi prowadzono dochodzenie zatonięcia RMS Luistania. Obecnie wewnątrz budynku znajduje się muzeum.

Przed budynkiem znajdziemy dobrze zachowane elementy, żurawia z RMS Lusitania, kotwica z nieudanej próby pomocy Irlandczykom w bitwie pod Kinsale przez hiszpańską Armadę, a także złamana kotwica z zatopionego statku „La Trompeuse”.

The Grey Hound przytulny pub jest podobno jednym z najstarszych pubów w Kinsale. Tutaj postanowiłam się zatrzymać na chwilę by spróbować lokalnego piwa. No bo jak można pominąć taką okazję! Po prostu się nie da.

No i nie da się jeszcze przejść obojętnie obok sklepu „Stone Mad”! Oj nie! W tym małym, pięknie ozdobionym sklepiku Jill Brennen, właścicielka sklepu, sprzedaje modną, ciekawą niczym dzieła sztuki biżuterię. Dodam jeszcze dla ciekawostki, że miejsce to już dwukrotnie przeszło do 50 najlepszych miejsc do odwiedzenia w Irlandii.

 

---

Kinsale to naprawdę czarujące portowe miasteczko portowe, w którym każdy znajdzie coś interesującego. Ceny są tutaj jak na Irlandię – „na każdą kieszeń” ale polecałabym spędzić tutaj kilka dni by w spokoju zobaczyć te ciekawe miejsca, smacznie się najeść czy po prostu pobawić się do późnego wieczora w prawdziwym irlandzkim pubie.

Ja niestety musiałam zmykać dość wcześnie, by załapać się na ostatni bus do domu. Jednak ta latarnia morska pozostała mi w pamięci i bardzo bym chciała móc tam wrócić jeszcze raz; no i kolejnym razem to ja już sobie zarezerwuje miejsce na tę rybkę !

 

---

AUTORKA TEKSTU I ZDJĘĆ