Nie będę tęsknić za latem 2022

 Po raz pierwszy w moim życiu żegnam lato bez oglądania się wstecz.

Lato 2022 było bardzo długie i męczące.

 

Jesień zagląda do mnie przez okno odkąd mały pająk rozwiesił swoją sieć w jego kącie. Kropelki deszczu zaczepiły swoje kryształki na pajęczej nici, pora pożegnać się  z latem.

• Lowlajt lata 2022

Jeszcze wczesnej wiosny starannie układałam plany obsad kwiatów na letnie dni i układałam plany rodzinnych wakacji. Praktycznie od ubiegłorocznej jesieni zaczęła się walka z chorobą taty. Wciąż jeszcze wszyscy mieliśmy nadzieję,że wszystko zakończy się pomyślnie. 

Chodziłam po ogrodzie, robiłam zdjęcia kwiatów i przesyłałam rodzicom. Choroba Taty postępowała a ja przestałam już przeglądać oferty domków do wynajęcia na kornwalijskim wybrzeżu. 

Od tego momentu moje życie podzieliło się jakby na dwie części. Czas spędzony z mężem w domu w Wielkiej Brytanii i czas, kiedy przebywałam u rodziców w Polsce.

Lato zaczęło się cudownie, kwiaty w ogrodzie rozwijały pąki. Brzęczenie pszczół w zaroślach, kolory i słoneczne promienie.  A moją głowę przykrywał jakiś czepek. Zmarwienie, narastający stres tłumił wszystko. Ciężko było mi cieszyć się tego wszystkiego, gdy widziałam jak choroba wysysa z Taty wszystkie soki.

Lato zawsze było naszą ulubioną porą roku, oboje urodziliśmy się w lipcu. Jednak to lato nie dawało mi powodów do radości. 

W piątek wieczorem  siedemnastego czerwca odszedł na zawsze mój ukochany Tata.

Jak na ironię ptaki śpiewały jak zaczarowane a woń pachnących drzew unosiła się z niemal z każdego kąta. Mój Tata był zapalonym ogrodnikiem, to po nim odziedziczyłam miłość do roślin i przyrody. Ogród buchał kolorami kwiatów, drozdy i kosy niemal stanęły w zawody w swoich przedwieczornych trelach. Miałam wrażenie,że działo się to tylko dla Niego. 

 

 

• Highlajt i odkrycie lata 2022

Nie znienawidzę lata za to iż ledwo się zaczęło to odebrało mi część mnie samej. Nadal kocham jego różnorodność kolorów,zapachów. To ono zresztą pomogło mi pozbierać się po stracie rodzica. 

Moim remedium na smutek stały się piękne pejzaże Północnej Walii. Cudowny koloryt wody w Porthdinllaen niosły mnie na kolejne tygodnie.

W czasie naszej wycieczki dosłownie przez przypadek odkryłam niezwykłe miejsce – Caffi Meinir w Nant Gwrtheyrn. 

 

Tak naprawdę palcem po mapie poszukiwałam jakiejś miłej kawiarni z ładnym widokiem a tymczasem natrafiłam na historyczną miejscówkę, centrum kształcenia języka walijskiego i przepiękne krajobrazy w jednym. Na pewno jeszcze tam kiedyś wrócimy. 

 

• Napój lata 2022

Lato rozkręciło się na dobre, nawet bardziej niż się wszyscy spodziewali. Susza będąca z pewnością efektem zmian klimatycznych na południu Europy wywoływała pożary. W Wielkiej Brytanii doskwierała wysokimi temperaturami powietrza.

Trawa wyschła w parkach miejskich a soczyste,zielone pastwiska w niektórych regionach przybrały kolory bardziej jesienne niż letnie. Takiego lata nie pamiętają u nas nawet najstarsi górale. To stwierdzenie mogłabym parafrazować na mój grunt – takiego lata nie pamiętają w Walii nawet najstarsi pasterze. 

Jednego dnia termometry pokazały na zewnątrz 42C, żar tropików na wiecznie wilgotnej wyspie. Może właśnie przez to iż ciągle było tak gorąco wychodziliśmy na nasze,piesze wycieczki rzadziej niż chcieliśmy. Gdzieś w odstawkę poszły nasze przewodniki. W weekendy jechaliśmy się na plażę. Nic dziwnego,że napojem tego stały się kojące pragnienie lemoniady domowej roboty. Najczęściej sięgałam po limonkę, cytrynę, arbuza czy zielonego ogórka. Jako dodatek lubiłam dodać liście meliski lub mięty. 

• Danie lata 2022

Nie może być inaczej, tego lata rządziły zdecydowanie pomidory. Te ostatnie zasiane i tak wiernie pielęgnowane w szklarni mojego Taty. Ostatnie zbiory tych przepysznych warzyw okazały się jeszcze bardziej obfite niż zazwyczaj, jakby jakąś magiczną ręką więcej ich przybyło na krzaczkach. 

• Zdjęcie lata 2022

W sierpniu upały nieco zelżały i nareszcie mogliśmy wybrać się na długo odkładaną pieszą wędrówkę. Przyroda jakby przyspieszyła przed nadejściem jesieni, wrzosy zaczęły kwitnąć szybciej niż zazwyczaj. 

Naszym celem stały się wrzosowiska na szczycie gór Conwy. Widoki zdecydowanie warte były wspinaczki, z jednej strony piękne krajobrazy gór Snowdonii, ujście rzeki Conwy oraz błękitne wody Morza Irlandzkiego. Nie wspomnę o purpurowych wzniesieniach wokół nas. To włąsnie chyba tam zrobiłam najpiękniejsze zdjęcia lata 2022. 

 

• Lato 2022 się kończy 

Lato 2022 się kończy dość nietypowo, bo uroczystym pogrzebem najdłużej panującj monarchinii w dziejach Wielkiej Brytanii. Królowa nie żyje, niech żyje król ! Coś się kończy a coś się zaczyna. 

---

Lato chyli się ku zachodowi. Wieczory już chłodniejsze a chrakterystyczny dla Wielkiej Brytanii jesienny zapach wilgoci unosi się w powietrzu. Nitki babiego lata oblepiają moje ogrodowe werbeny.

Po wszystkich tych przejściach nie czuję żeby to lato w pełni zagrało mi w duszy. Przecież było tak sucho i gorąco a moja dusza jakoś tak przemarzla w czasie tych miesięcy. Stąd może narodził się pomysł wyjazdu na drugie lato. Takie nasze, własne z mężem.  Mam jeszcze szansę na dobre wspomnienia z tego lata. Może ten czas przyniesie mi więcej wewnętrznego spokoju.

---